" شکوه بهار "

بیا که بی تو بهارم بِسان پاییز است

و شاخسار حیاتم به رنگ و بوی خزان

بیا و همچو نسیمی عبور کن از من

و بر نهال وجودم شکوفه ای بنشان

بیا به صوت خوش الحان بخوان دعای بهار

در آستانه تحویل در کنارم باش

مُقلّب این قلب پر گناهم شو

مُحوّل حال خراب و زارم باش

بیا که هفت سین من امسال ناقص است

به لطف سلامی تو کاملش گردان

کبوتر نِگهَم را ببین که خونین بال

به یُمن مَقدمِ سبزت نشسته در باران

بیا که ماهی احساس در میان تُنگ دلم

اسیر سینه تنگ است و بیقرار وصال

در آرزوی وسعت دریا و بحر پاکیهاست

بیا که بی حضور تو باشد خیال محال

بیا که به طبع ضعیفم دگر امیدی نیست

تمام قافیه ها گم شدند در شب تار

بیا که تو آغاز صبح اُمّیدی

و انتهای زمستانی ای شکوه بهار