شکل‌های بسیاری از مراقبه (meditation) وجود دارد، که اغلب آنها در سنت‌های باستانی ریشه دارد.
برای بسیاری از افراد، مراقبه راهی برای آرامش‌بخشی و تکسین استرس است. اصول مشترک شیوه‌های مراقبه به طور خلاصه اینها هستند:
یک مکان آرام پیدام کنید که صدا یا فعالیت‌های پرت‌کننده حواس در آن جریان نداشته باشد.
موقعیتی را که برای‌تان راحت است، از جمله نشستن، درازکشیدن، قدم‌زدن یا ایستادن پیدا کنید.
به طور کامل بر انجام مراقبه متمرکز شوید، که ممکن است شامل تکرار یک کلمه
یا عبارت، تمرکز ذهنی بر یک شیء یا تمرکز بر نفس‌کشیدن با یک شیوه معین
باشد.
ذهن‌تان را باز نگهدارید و بیاموزید که مسائل مختلف زندگی که ذهن‌تان را مشغول می‌کند،بپذیرید، بدون اینکه لزوما در مورد آنها با قضاوت قبلی عمل کنید
وقتی در موقعیتی قرار می‌گیرید که از کلمه «باز هم…» استفاده می‌کنید باید شست‌تان خبردار شود که احتیاج به رتق و فتق امور است.
برخی از تحقیقات نشان میدهند ناملایمات روزمره زندگی بیش تر از تحولات بزرگ زندگی سلامتی ما را در معرض خطر قرار میدهند.
شاید دوست داریم گاهی خود را در شرایطی قرار دهید که خود را محک زده باشیم.
اما باید اطلاع داشته باشیم که در اینگونه خود شناسی ها حتما باید صداقت داشته باشیم.
برای این کار چند تست خود شناسی قرار دادیم تا بتوانیم خود را در شرایط مختلف محک بزنیم .
تا بدانیم در شرایط گوناگون چگونه رفتار میکنیم.
ادامه مطلب ..." بسم الله الرحمن الرحیم "
گام برداشتن در راه حق و حقیقت و صراط مستقیم الهی خواسته ی قلبی مومنان و گمشده ی بسیاری از ماست ؛ مومن تا هنگامی که سلوکی عارفانه را برای پیدا کردن خود و خدای خود آغاز نکند در خود مانده یی دور از خداست و رفته رفته برکه ی باصفای وجودش به مردابی متعفن مبدل خواهد شد و بر این اساس رهبران الهی و پیام آوران رستگاری و سعادت هماره گوش جان انسانهای طالب برتری را به سروشی جاویدان جلا میدهند و عقل این چراغ روشنگر ما را بسوی حق و راستی می خواند و همواره ایام و اماکنی مقدس دست یاری بسوی گمشدگان حیرت سرای دنیا دراز می کنند ؛ روزی نیست که از م‍أذنه یی ندای بشتابید بسوی رستگاری به گوش نرسد و ایامی نیست که در لحظه لحظه ی آن نوید وصال معبود نباشد .
اگر چه هریک از ما به اسلام و ایمان مفتخریم اما لازمه ی عمق بخشی به این عقیده درونی و ماندن در این مسیر پر فراز و نشیب و رسیدن به کمال انسانی و لقای محبوب جز با تکاپویی خردمندانه و رفتنی پی در پی بسوی نیکی های فکر و عمل میسر نخواهد شد و سلوک بهانه و شاید رهنمایی بسوی کمالات و کرامات انسانی و الهی است . سلوک برگرفته از تحصیل و تجربه ی چند ساله ی دوستانی است که سیر الی الله را راه کمال خویش و تنها راه نجات میدانند و زکات این دارایی ارزشمند خویش را خالصانه به پیشگاه همه ی عزیزان هدیه میکنند باشد توفیق الهی و دعای ولیعصر ارواحنا فداه یاریگرمان در این سلوک عارفانه باشد .
مرحله ای از سیر و سلوک الی الله همانا مراقبــه است که از اهمّ
مراحل و بسیار کلیدی است .
جناب علامه طباطبایی با سفارش اکید فرموده اند که :
« اول مراقبه ، دوم مراقبه ، سوم مراقبه » .
مراقبه عبارت است از توجه قلبی به پروردگار که این همان ذکر قلبی است یعنی
علاوه بر اینکه ذکر با زبان مورد توجّه است ذکر قلباً باید بیشتر لحاظ شود .
در روایت وارد شده است که بعضی را ، به مراتب بالاتر بهشت راه نمی دهند وقتی
سؤال می کنند جواب می شنوند که شما انسانهای خوبی هستید . ولی مراقبه نداشتید .
و این مراتب جایگاه کسانی است که دارای مراقبه باشند .
البته مراقبــه در رابطه با خدا منظور است لکن بدین معنا در رابطه با
اهل بیت علیهم السلام و امام زمان علیه السلام هم معنا دارد .
حضرت آیت الله حق شناس می فرمودند که : در خواب دیدند باران تندی
در حال باریدن است ، و انگارکسی به ایشان می گوید اگر می خواهی
مراقبه را درک کنی به این باران نگاه کن ، فرمودند همواره توجّهم در خواب
به باران بود ؛ تا اینکه حواسم به اطراف رفت یکباره باران قطع شد ،
کنایه از اینکه هر قدر که به خدا توجّه می کنیم او را در نظر می گیریم در
صورت عدم توجه مراقبه از دست می رود . پس باید مؤمن هم و غمش را
بگذارد تا از خداوند غافل نشود .